Natuurhistorisch & Volkenkundig

De Maori zijn de oorspronkelijke bewoners van Nieuw-Zeeland voordat Europeanen zich op heteiland vestigden. De Maori op hun beurt 

waren kolonisten uit Oost-Polynesië die in de middeleeuwen met kanos de overtocht maakten op zoek naar een nieuwe woonplek. Gedurende verschillende eeuwen in isolatie ontwikkelden deze kolonisten eigen cultuur met een eigen taal en gebruiken. In het NVMO hebben we een ceremoniële bijl van hout van de Maori's met een dwars geplaatst blad van jade. Jadeïet is een gesteente dat in verschillende kleuren gevonden wordt. Het komt van nature voor in Nieuw-Zeeland. De schacht van het handvat is versierd met gesneden en geboord snijwerk in de vorm van demonische figuurtjes met parelmoeren oogjes.

Archeologische gegevens wijzen op een geleidelijke evolutie van de Maoricultuur. In de loop van een paar eeuwen leidde de groeiende bevolking tot concurrentie om grondstoffen en een toename aan oorlogsvoering. De Maori aten soms hun veroverde vijanden op of maakten ze tot slaaf. Onze bijl is echter niet gebruikt voor gevechten maar was een siervoorwerp. De Maori zijn bedreven houtsnijders.

Traditioneel was een stenen bijl, een Toki (adze), een alledaags gereedschap voor houtbewerking. Hout was een belangrijke grondstof, omdat Maori geen metaal hadden. Later kreeg een bijl een status als krachtig symbool voor macht.

In Oost-Polynesië was de gebruikelijke religie Hawaiki Nui, de Maori namen de religie uit hun thuisland bijna ongewijzigd over. In deze religie beschouwd men dat alles, zowel natuurlijke elementen als levende wezens, verbonden is door gemeenschappelijke afstamming, Whkapapa. Dienovereenkomstig beschouwde Māori alle dingen als iets dat levenskracht oftewel mauri bezat. Met de komst van de Europeanen deed het Christendom zijn intrede in Nieuw-Zeeland. Maori omarmden deze religie en inmiddels zijn  velen bekeerd tot de Anglicaanse Kerk of de Rooms-Katholieke Kerk.